Onderliggende dynamiek bij psychische problematiek

Wat speelt er in de dynamiek tussen de naaste – ‘patiënt’ – diagnose?

Een GGZ-diagnose heeft invloed op de naaste familieleden. Alle aandacht is daarop gericht. Maar welke invloed hebben de naaste familieleden zelf? Hoe houden zij de diagnose in stand? Hoe werkt de onderlinge dynamiek tussen hen en de diagnose?

Als een gezinslid psychische problematiek of een ggz-diagnose heeft, gaan de andere gezinsleden zich aanpassen. Dit doen zij vanuit hun eigen angst, maar bijvoorbeeld ook vanuit schuldgevoel of verantwoordelijkheidsgevoel. Toch helpt hun helpen niet.
Dit is de primaire reactie en dat is precies waar de diagnose ‘gebruik’ van maakt. Het opent de weg naar de emotionele chantage.
Op deze studiedag ga je vanuit theoretische modellen begrijpen hoe deze dynamiek ontstaat en werkt.

De ingang om deze dynamiek te veranderen, ligt niet bij het gezinslid met de diagnose, maar bij de naaste familieleden.
Waar naastenbegeleiding erop gericht is hoe de naasten met hun gezinslid om moeten gaan, werkt de Boonstra-methode anders. Wie zijn de naasten zelf? En hoe kunnen/durven zij weer zichzelf te zijn naast de ander?

Daardoor kunnen zij het voorbeeld worden (‘het beeld dat voor gaat’).
Deze benadering doorbreekt de onderlinge dynamiek waardoor therapie bij de ‘patiënt’ effectiever is.

Tijdens deze eerste van vier studiedagen komen theorie en praktische oefeningen samen. Je werkt met eigen casuïstiek waardoor je direct de vertaalslag maakt naar je eigen professioneel handelen. Gebruikte theorieën: ijsbergmodel, systemisch werk, karakterstructuren, NLP